Salam Jumaat semua...Hari jumaat sudah....Pantas kn masa berlalu..Cam baru je aku berpeluh-peluh mengosok berpuluh helai baju utk seminggu pada hari ahad dah kna gosok lagi...Errrr....benda yg tak suka nk buat tapi wajib buat...Bertabah je le kan..Dah nama pn kahwin, jd isteri, mak tntu le wajib buat benda-benda gitu unless ade maid tu pn klu maid ade kalau maid lari kena buat gak kn..SO mmg takde excuse nyer derr bab-bab kerja rumah ni kalau dh dinamakan perkahwinan tu kn...
OK..hari ni sgt terdetik sekali, bila kala bukak je forum kesukaan, terjah je thread kegemaran ade org tanya psl Brunei...Ohhh...sebuah negara yg sgt jarang org nk pergi melainkan urusan rasmi..Tapi 2010 kami pergi je lah, walaupun ada kwn di sana tp selebihnya sesaja nk menjejak negara yg org jarang nak pergi..For me Brunei ok perrr...Nice country la...Berjalan dlm keadaan tenang and selamat, sebab takde org jahat maaa..Pehtu makan pn dlm keadaan yg tenang tiada ragu-ragu sbb pastinya halal di sana...Babi takde, arak pn tak de, ayam mahupun lembu semua kena sembelih...SO idak ke korang rasa tenang kn..Makan semua benda dengan penuh yakin...Walau pun tempat takde la sgt happening kan..But for me ok je lh..Tambah masa tu we travel with 2 kids so memang nak pergi tempat yg tenang-tenang sajokk..Sebab percubaan pertama membawa si Wafiq berjalan ke luar ketika berumur 6bln :D
Kami ni memang suka berjalan, jadi ank perlu di "trained" untuk sesuai dengan keadaan persekitaran bila travel..Berjalan dengan budak-budak memang perlu tahap kesabaran tahap petala 7 yek!!! Hanya org yg mampu saje berjaya..Ehheheheh....Bawa 1 ank ok, but bila dh msuk 2 org memang macam-macam..Tambah plak bila percutian yg ala-ala sendu cap pipit ni..Nk selesa but yg penting murahhhhhhhhh...muahahha.Jadi everything must be prepared well and planning must be tip top...
Tapi kan, seriously nak bitau, even percutian cap pipit mahupun ayam serama yg kami telah lalui, we have fun, we have joy..sebab the moment we spend together tu lah bila travel ni..Start from preparing thing to travel, tahap ade di airport menunggu plane..Keresahan berada di dlm perut kapalterbang bila asyik memikirkan bila la nk sampai, bila la nak sampai nih..Hahahha...maklum le bila lama dlm flight ank-anak mula buat kisah kan..Situasi anak terkencing dlm flight la, menangis sebab sakit telinga...termuntah pn ade..So itu lah situasi yg we had to face it..But benda-benda gitu lah yg buat memori kami berdua suami isteri bila ank-anak mula meningkat dewasa kelak..Now, Nabihah more matured, no more crying bila dlm flight...Dh terorr ko...siap bekal gula-gula lagi, kalau dlu hisap puting..hahahha...Wafiq je lah dr zon suka tidur aje dlm flight kepada zon tak mau diam..Tapi layan kn aje..by the time goes fly dia pn dah jadi mcm kakak nye....
Bila di lihat kembali gambar-gambar yg telah di rakam semasa percutian sgt lah indah..Indah sebab pergi kenegara luar melihat negara luar dr kacamata sendiri bersama org tersayang disisi..Yer...mmg akan ada org kata, ala klu nk have fun dgn ank-anak kt PD pn bleh..nk dkt, bagan lalang sudah...Ohh..tu pn bleh, tapi klu takat PD, bagan lalang sekali dua ko pegi ok..Tiap-tiap tahun ko pegi larat ke jahh...Mak tak larat jahhh..hahahha..Selagi sihat, lutut kuat berjalan serta ada kemampuan baik la amik peluang melawat dunia kan...Yg penting well prepared..Tak mampu mengepak dgn sayap eMAS, mengepak aje dgn Everybody Can Fly maaa...Sonok juga, penting selamat..ehheheheh
OK ler..rasa dh panjang dh la..Nak tempek gambar yg aku sgt, sgt dan sgt rindukan this moment...Oh!!! anak-anak dah semakin membesar now...Memang tak boleh putarkan msa semula, past is past but memori indah terpahat disanubari....
Nabihah 2y 4m (masa ni wafiq in my tummy 5m++) - Jakarta 2009
Nabihah 3y , Wafiq 6m - Brunei 2010
Nabihah 4y , Wafiq 1y 3m - Bandung 2011
Nabihah 4y, Wafiq 1y 10m - KK, Sabah 2011
Bila tengok timeline nih baru le sedar..Cepat nya ank-ank membesar...Esok lusa nk jadi bahan bukti yg diorang dh pernah sampai tempat ni semua...Takde le sok lusa kwn-kwn ckp depa nganga!!! hahahh
No comments:
Post a Comment
Ade ke yg sudi komen?Kalau sudi dipersilakan dgn berbesar hati :)